Πρόκειται για ένα κλειστοφοβικό θρίλλερ/δράμα γεμάτο ένταση που κινείται μεταξύ του “DAS BOOT” και του “LA HAINE”. Η ιστορία επικεντρώνεται σε Ευρωπαίους και Αμερικανούς που έχουν παγιδευτεί σε ένα υπόγειο σινεμά τη στιγμή που συνέβαιναν τα έκτροπα τον Δεκέμβριο του 2008, τα οποία κατέληξαν στην εν ψυχρώ εκτέλεση από δύο αστυνομικούς του 16χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ο Δημήτρης Βόρρης μας μίλησε για την εμεπιρία του στην Ελλάδα κατά τα Δεκεμβριανά και το πώς προέκυψε η ιδέα για την ταινία. Σε αντίστοιχη ερώτησή μας ο κος Βόρρης απάντησε ότι στις 8 Δεκεμβρίου του 2008 βρέθηκε παγιδευμένος στον κινηματογράφο «Άστυ» στο κέντρο της Αθήνας. Θυμάται τον πόνο στα μάτια από τα δακρυγόνα και την αγονία να ανπνέυσει. Η πόλη θύμιζε σαν να είχε χτυπηθεί από μια ανώτερη δύναμη, μια φυσική καταστροφή. Από τότε είχε την ιδέα να φτιάξει μια ταινία με αφορμή αυτά τα περιστατικά αλλά δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει χρηματοδότηση και ένα μήνα αργότερα έφυγε από την Ελλάδα. Η ταινία βασίζεται σε αληθινά περιστατικά που έχουν αναμιχθεί με μυθοπλαστικά στοιχεία. Το ρητό στην αφίσα της ταινίας είναι από τον αθηναίο στρατηγό Ιφικράτη, ο οποίος, όταν ένας απόγονος του Αρμοδίου τον προσέβαλε για την άσημη γενιά του (ο στρατηγός ήταν γιος τσαγκάρη), είπε με αποφασιστικότητα: « Η ιστορία της γενιάς μου ξεκινάει με εμένα. Η δική σου τελειώνει μ’ εσένα.». Ο Βόρρης πιστεύει ότι η επαναστατικότητα και το να πηγαίνουμε ενάντια στο ρεύμα είναι στο DNA του Έλληνα αλλά η τηλεόραση μας κάνει παθητικούς παρατηρητές κι έχει χαληναγωγήσει την ελληνική κοινή γνώμη. Όπως λέει χαρακτηριστικά: « Εμείς ανακαλύψαμε την δημοκρατία αλλά και η ύβρις και η κάθαρση είναι εφεύρεση των Ελλήνων. Ο ελληνικός πολιτισμός διαμόρφωσε τον κόσμο με έναν μοναδικό τρόπο. Αυτό όμως ήταν τότε. Τώρα ζούμε στην καρδιά του σκοταδισμού… Αλλά εμείς οφείλουμε να σώσουμε εαυτούς. Κανείς δεν μπορεί να μας σώσει… Δεν υπάρχει δημοκρατία όταν δολοφονείς εν ψυχρώ έναν δεκαεξάχρονο που κάθεται σε μια καφετέρια. Αυτό είναι ύβρις. Ούτε υπάρχει δημοκρατία όταν τέσσερις άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους σ’ ένα υποκατάστημα τράπεζας. Αυτό είναι δολοφονική πράξη και ύβρις επίσης… Η καλούμενη γενιά του Πολυτεχνείου κατέστρεψε τα πάντα για τις επόμενες γενιές (ηθικές αξίες, αξιοπρέπεια, δικαστικό και οικονομικό σύστημα). Λεηλάτησαν την Ελλάδα…. Τα νέα παιδιά δεν ξέρουν πού να πάνε, πού να κρυφτούν, τι να πιστέψουν και τι όχι…Είναι μπερδεμένα, απογοητευμένα και παθητικά. Εγώ όμως όχι. Το ίδιο κι ένα 5% του πληθυσμού που είναι αγωνιστές. Μιλάω κυρίως για τον Ελληνισμό της διασποράς. Θα έρθουμε πίσω με εκδικητικότητα να αποκαταστήσουμε την πατρίδα μας. »

Ο Δημήτρης Βόρρης είναι και ο παραγωγός της ταινίας, με την συμβολή και της οικογένειας Στεργιάκη και της ΑΜΑ Films.

Πηγή: Greek Hollywood Reporter