Η εκπομπή, πάντα κοντά σας συντροφιά με καλά ελληνικά βιβλία.
Αυτή την εβδομάδα προτείνουμε:
Από τις εκδόσεις Πατάκη (www.patakis.gr)
1.«Αποσπάσματα από το βιβλίο του ωκεανού» μυθιστόρημα του Ισίδωρου Ζουργού.
Ένα βιβλίο που φωτίζει με μαγικό τρόπο τη Μεσόγειο θάλασσα, την ιστορία της και, κυρίως, τους αρχετυπικούς της μύθους. Ένα βράδυ, ύστερα από μια δυνατή καταιγίδα, σ' ένα μικρό νησί του Αιγαίου, κάποιος άγνωστός διηγείται αποσπάσματα ενός βιβλίου που δε γράφτηκε ποτέ. Μιλά για ένα ιστιοφόρο που ξεκίνησε από τη Σύρα το τελευταίο καλοκαίρι του 19ου αιώνα με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Πάνω σ' αυτό, ένας γέρος Ανατολίτης παραμυθάς αφηγείται κάθε βράδυ στους συνταξιδιώτες του τους δικούς του μύθους για το Αρχιπέλαγος: ιστορίες πλαισιωμένες από μυθικά όντα της λαϊκής παράδοσης, δράκους, νάνους, ξωθιές, βρικόλακες, μοίρες, σε τόπους ιστορικούς αλλά και στα παλάτια του κάτω κόσμου, σε στοιχειωμένους ανεμόμυλους, σε ξεροπήγαδα, σε ελαιώνες με ξωτικά. Οι αφηγήσεις αυτές βουτούν τα χέρια τους σε δυο λεκάνες, μπλέκοντας τον παγανισμό και τις ιερές αφηγήσεις της Μεσογείου με την ιστορία και το σμίξιμο των πολιτισμών της. Ένα μυθιστόρημα για τους ταξιδιώτες και τους ναυαγούς του ωκεανού της Ιστορίας, μια εν πλω αλληγορία της υπαρκτικής μοναξιάς. Σημαία αυτού του καραβιού είναι η νοσταλγία για το παντοτινά χαμένο γήτεμα των παραμυθιών αλλά και μια ελεγεία για τη στέγνια των νέων χρόνων.
Ο Ισίδωρος Ζουργός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1964. Σπούδασε παιδαγωγικά και από το 1988 εργάζεται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως δάσκαλος. Το 1995 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Νέα Σύνορα - Α. Α. Λιβάνη" το μυθιστόρημά του "Φράουστ". Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα: "Αποσπάσματα από το βιβλίο του Ωκεανού" (Πατάκη, 2000, νέα έκδοση: 2007), "Η ψίχα εκείνου του καλοκαιριού" (Πατάκη, 2002) και "Στη σκιά της πεταλούδας" (Πατάκη, 2005 -βρίσκεται ήδη στη 17η έκδοση).
"Ο Ζουργός έγραψε ένα μυθιστόρημα που δείχνει να αγνοεί το επίκαιρο σήμερα και να στρέφεται προς το διαχρονικό χτες• ένα χτες βουτηγμένο στη δυναμική της παράδοσης και την υπαινικτικότητα του θρύλου". (Μάνος Κοντολέων, περ. "Εντευκτήριο")
2.«Μικρή ιστορία του κόσμου» του Ernst Gombrich
Ο Ernst Gombrich, ένας από τους εξέχοντες θεωρητικούς του εικοστού αιώνα, πέτυχε αυτό που ακόμα και σήμερα φαίνεται απίστευτο: να αφηγηθεί την ιστορία της ανθρωπότητας, από την εποχή του λίθου ως την εποχή της πυρηνικής ενέργειας, σύντομα, περιεκτικά, αλλά και με πειστικό τρόπο. Σίγουρος για τη φιλομάθεια των νεαρών αναγνωστών του, αλλά κι αυτών που έχουν μείνει νέοι, ζωντανεύει με γλώσσα απλή και γλαφυρή την ιστορία του κόσμου, τα επιτεύγματα του ανθρώπου, τη μετάβαση από τη μία ιστορική περίοδο στην άλλη, τις σημαντικότερες προσωπικότητες και συγκρούσεις με τέτοιο τρόπο, που ο αναγνώστης συλλαμβάνει αμέσως αυτή τη μακρά και περίπλοκη πορεία. Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά στη Βιέννη το 1935. Το 2001, μετά το θάνατο του συγγραφέα, αυτός ο τόμος που είχε κυκλοφορήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο και είχε ήδη μεταφραστεί σε 21 γλώσσες, ξανακυκλοφόρησε σε μια νέα έκδοση, με διορθώσεις και προσθήκες του ίδιου του Gombrich, και με έναν πρόλογο της εγγονής του, Leonie Gombrich, που περιγράφει τη διαδικασία συγγραφής του από την πλευρά της οικογένειας.
Από τις εκδόσεις Ιωλκός (www.iolcos.gr)
3.«Φλογισμένοι δρόμοι» ιστορικό μυθιστόρημα του Γιώργου Καπράνου
Μεστή από δραματικά γεγονότα με αποκορύφωμα τις φοβερές ημέρες της Μικρασιατικής Καταστροφής, η Ιστορία του Ελληνισμού κατά τους 19ο και 20ό αι. Και το μυθιστόρημα «Φλογισμένοι Δρόμοι» του Γιώργου Καπράνου, που παρουσιάζουν στο κοινό οι εκδόσεις Ιωλκός, αναβιώνει ακριβώς μερικές από τις πιο έντονες στιγμές των περιπετειών του Ελληνισμού για μια περίπου εικοσιπενταετία: Την εικοσιπενταετία από τον «ατυχή» (όπως χαρακτηρίστηκε) Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 μέχρι μια άλλη μεγαλύτερη ακόμη ήττα από τους Τούρκους, το 1922, η οποία συνοδεύτηκε από τις σφαγές και την εκδίωξη των Ελλήνων από τις προαιώνιες εστίες της μικρασιατικής γης.
Το έργο, υπηρετώντας το πάντα δύσκολο στη σύνθεση είδος τού ιστορικού μυθιστορήματος, επιτυγχάνει τη σύμπλευση των υπαρκτών ιστορικών προσώπων με τους μυθιστορηματικούς ήρωες. Συνδέει με μαστοριά τις πράξεις της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας του ελληνικού κράτους (ολέθριες ή μεγαλειώδεις για την πορεία του έθνους συνολικά) με τις σκληρές ανθρώπινες περιπέτειες των πλασματικών μυθιστορηματικών προσώπων. Γιατί, ναι μεν «την ιστορία τη γράφουν οι πρωταγωνιστές, αλλά το χαρτί, το μελάνι, τις θυσίες και το αίμα τα προσφέρουν οι απλοί άνθρωποι… αυτοί που δοκιμάζουν τις θετικές και αρνητικές επιπτώσεις των αλλαγών», όπως επισημαίνει και ο συγγραφέας.
Μαζί με τον πρωταγωνιστή του έργου Γιάννη Σταματίου, που ανατράφηκε μέχρι την εφηβεία του ως Γιάννης Τσιμάρας, βιώνει κι ο αναγνώστης τη δύναμη όλων των ανεμοστρόβιλων της Ιστορίας του άτυχου Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, του Εθνικού Διχασμού, της Μικρασιατικής Εκστρατείας και της συνυφασμένης με αυτήν Καταστροφής. Με δυνατές πινελιές ο συγγραφέας εικονογραφεί το αυθεντικό πλαίσιο των γεγονότων μέσα στο οποίο κινείται ο ήρωάς του μέχρι τα τραγικά συμβάντα της Σμύρνης του Σεπτεμβρίου 1922, που έφεραν βασανιστικά τον Ελληνισμό στις αποβάθρες της φλεγόμενης πόλης. Της άλλοτε ωραιότερης πόλης των ιωνικών παραλιών.
Ο Γιώργος Καπράνος γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι Επικοινωνιολόγος, πρώην Νομάρχης. Έχει ασχοληθεί με την πολιτική επικοινωνία και έχει συγγράψει πολλές μελέτες και άρθρα. Εργάσθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα ως πολιτικός αναλυτής, γράφοντας και παρουσιάζοντας την τηλεοπτική εκπομπή «ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ».
4.«Στους δρόμους του πεπρωμένου» ιστορικό μυθιστόρημα της Χριστιάννας Λούπα
Ένα έργο βασισμένο στο συνοπτικό ημερολόγιο ενός υπαρκτού προσώπου, της Αθηνάς Λαμπρινίδου-Φιλιππακοπούλου.
Μέσα από τις πλουσιότατες εμπειρίες της πρωταγωνίστριας, που έζησε ένα μεγάλο μέρος της ζωής της σε μια άλλη Αθήνα, μη μεταλλαγμένη ακόμα σε τερατούπολη και σε μια Θεσσαλονίκη της οποίας η εβραϊκή κοινότητα δεν είχε αφανιστεί από το Ολοκαύτωμα, παρακολουθεί ο αναγνώστης καρέ-καρέ την τραγική πορεία της Ιστορίας της Ελλάδας του 20ού αι., από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1920.
Στην τρίτη δεκαετία του 20ού αιώνα (1920-29), η Αθήνα μια πραγματική «διαμαντόπετρα στης Γης το δαχτυλίδι». Τα καλοκαίρια τα πεντακάθαρα νερά του Φαλήρου δροσίζουν τους Αθηναίους, τα πρώτα «μεικτά μπάνια» ανδρών και γυναικών κάνουν δειλά την εμφάνισή τους και η ειδυλλιακή Πάρνηθα φιλοξενεί οικογένειες κατασκηνωτών στην ολόδροση αγκαλιά της.
Στα χρόνια του ’30, ο αναγνώστης μεταφέρεται στην αρχοντική Θεσσαλονίκη. Απεργίες και ταραχές προλειαίνουν το έδαφος για το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Μια δικτατορία, όμοια με άλλες στην Ευρώπη, αλυσοδένει το νου, καίει βιβλία, αρνείται όμως να παραδώσει την Ελλάδα στον εχθρό.
Στη δεκαετία του 1940, ο κόσμος συνθλίβεται κάτω από την μπότα του πολέμου, εξαθλιωμένος από την ανέχεια της Κατοχής. Κι ενώ η μεταπολεμική Ευρώπη αρχίζει να κλείνει τις πληγές της, άνεμος τρόμου σαρώνει τη μικρή μας χώρα, καθώς ο μισαρός Εμφύλιος μαίνεται απ’ άκρη σ’ άκρη.
Η ηρωίδα του έργου, με ισχυρή προσωπικότητα και θέληση, προπορευόμενη της εποχής της, εργατική και ανοιχτόμυαλη, έχει την ευκαιρία να ζήσει μια ζωή συναρπαστική, μοναδική, αλλά και γλυκόπικρη τόσο στην ετοιμοθάνατη Ελλάδα όσο και στη μεταπολεμική Ευρώπη, που ξαναγεννιέται από τις στάχτες της. Μια ζωή που οι πιο πολλοί Έλληνες δεν τολμούσαν καν να ονειρευτούν…
Η Χριστιάννα Λούπα γεννήθηκε στην Αθήνα από μητέρα γιατρό και πατέρα δικηγόρο. Τελείωσε το Αρσάκειο Ψυχικού, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Νομικά στη Νομική Σχολή Αθηνών. Κατόπιν ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιένη, το Βουκουρέστι και το Παρίσι. Από μικρή ηλικία ταξιδεύει στο εξωτερικό, έχοντας την ευκαιρία να αποκτήσει πολύτιμες εμπειρίες από διάφορους πολιτισμούς.
Το 2003 κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της «Μετά την Καταστροφή. Σμύρνη-Κατοχή» από τις εκδόσεις Ιωλκός, που βασισμένο σε αληθινή ιστορία, αναφέρεται στο δράμα του Μικρασιατικού Ελληνισμού και στα σκοτεινά χρόνια της γερμανικής Κατοχής. Σήμερα δικηγορεί στην Αθήνα, ενώ αρθρογραφεί σε διάφορες εφημερίδες της Ελλάδας και της Ομογένειας, όπως ο «Ταχυδρόμος» της Θεσσαλίας, ο «Νέος Κόσμος» της Αυστραλίας, οι «Πατρίδες» του Καναδά κ.ά.
|