«Βρισκόμαστε πάντα δίπλα στην ελληνική και την κυπριακή πολιτεία, ειδικότερα σε ότι αφορά τα εθνικά μας θέματα, και σε συνεχή επικοινωνία, ώστε να συνδράμουμε για οτιδήποτε και όποτε χρειαστεί», δηλώνει στον «Φιλελεύθερο» ο πρόεδρος του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ), Στέφανος Ταμβάκης, ο οποίος, μαζί με Μέλη του Προεδρείου του ΣΑΕ, θα συμμετάσχει στο 16ο Συνέδριο των Αποδήμων Κυπρίων στη Λευκωσία, από τις 24 έως τις 28 Αυγούστου. Στη συνέντευξη ο κ. Ταμβάκης αναφέρεται-μεταξύ άλλων-στους στόχους και τις προτεραιότητες που έχει θέσει το ΣΑΕ, όπως και στην πρόταση της οργάνωσης για το θέμα της «ψήφου των αποδήμων». Αναφερόμενος στη συνεργασία του ΣΑΕ με την Παγκόσμιας Ομοσπονδία Αποδήμων Κυπρίων (ΠΟΜΑΚ) και την Παγκόσμια Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ), ο κ. Ταμβάκης επισημαίνει-μεταξύ άλλων- ότι «εάν η φύση και ο δυναμισμός της ελληνικής φυλής, δεν ήταν αυτά που είναι, δεν θα συναντούσαμε στα πέρατα της Γης τους Έλληνες και Κύπριους «ακρίτες» που τιμούν το Έθνος μας και προβάλλουν τις πατρίδες μας».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:

-Κύριε Ταμβάκη, θα λάβετε μέρος στο συνέδριο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Αποδήμων Κυπρίων, η οποία προϋπήρχε για αρκετά χρόνια του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ). Σε ποιους τομείς συνεργάζονται οι δυο φορείς και ποιες είναι προτεραιότητές σας;

Οι δύο αυτοί θεσμοί εκπροσωπούνται στο Προεδρείο του ΣΑΕ και μετέχουν τόσο στις δράσεις μας, όσο και στις τακτικές μας συνεδριάσεις. Είναι σαφές ότι έχει ανοίξει ένας ακόμα πιο ουσιαστικός δρόμος, με συνεργασίες μεταξύ ΠΟΜΑΚ, ΠΣΕΚΑ και ΣΑΕ. Βασικό και πρωτεύων είναι ότι υπάρχει ταύτιση απόψεων, θέσεων, πράξεων και δράσεων, άσχετα με το ποιος οργανισμός προϋπήρχε. Προς αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται και η συνεργασία που δρομολογήθηκε μεταξύ των δικτύων Νεολαίας του ΣΑΕ και την ΝΕΠΟΜΑΚ. Βρισκόμαστε πάντα δίπλα στην ελληνική και την κυπριακή πολιτεία, ειδικότερα σε ότι αφορά τα εθνικά μας θέματα, και σε συνεχή επικοινωνία, ώστε να συνδράμουμε για οτιδήποτε και όποτε χρειαστεί.

- Είστε πρόεδρος του ΣΑΕ από το Δεκέμβριο του 2006. Συνοπτικά, ποιους στόχους θέσατε από την αρχή, τι καταφέρατε να υλοποιηθεί μέχρι σήμερα και ποιοι είναι οι λόγοι ή τα εμπόδια που ανατρέπουν μερικές από τις επιδιώξεις σας;

Οι κυριότεροι στόχοι ήταν τρεις. Καταρχάς, να θέσουμε σε λειτουργία, μαζί με τους συναδέλφους μου, το θεσμικό ρόλο του ΣΑΕ σύμφωνα με το Νόμο 3480/2006 και να αξιοποιήσουμε το συνταγματικό του ρόλο. Δεύτερον, και εξίσου σημαντικό, να μεταφέρουμε τη δράση μας σε τομείς που είναι πρακτικοί και χρήσιμοι για τον απόδημο, όπου και αν βρίσκεται. Επίσης, αποσκοπούμε στην κατάκτηση μερικής οικονομικής αυτονομίας του ΣΑΕ, ώστε να πραγματοποιούμε ακόμα περισσότερες δράσεις, προς όφελος του απανταχού Ελληνισμού. Θεωρώ ότι και στους τρεις τομείς προχωρήσαμε και συνεχίζουμε με βήματα σταθερά και ρεαλιστικά.

- Μήπως το ΣΑΕ από το όνομά του και μόνο αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες και στις πραγματικότητες που διέπουν τη σχέση των νέων γενιών της Ομογένειας, που δεν είναι απόδημοι, αλλά άτομα ελληνικής καταγωγής;
Πολύ σωστή η επισήμανσή σας. Ήδη, έχουμε προτείνει από το 2008 στην κυβέρνηση και τη Βουλή την αλλαγή του ονόματος από «Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού» σε «Συμβούλιο Απανταχού Ελληνισμού», γιατί πιστεύω μας και σκοπός μας είναι να αγκαλιάσουμε τον ελληνισμό, οπουδήποτε και αν βρίσκεται. Αναφέρομαι ιδιαίτερα στον ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, με τον οποίο είμαι σε στενή επαφή, τον ελληνισμό της Αλβανίας και άλλων, ιστορικής σημασίας, κοινοτήτων. Και κάτι ακόμα. Η νέα γενιά πρέπει να αντιληφθεί το μέγεθος της σημασίας του ελληνισμού και του πολιτισμού που κουβαλάμε. Πάντως, θεωρώ ότι το ΣΑΕ, σε μεγάλο βαθμό, ανταποκρίνεται στους σκοπούς για τους οποίους λειτουργεί.

- Στελέχη ομογενειακών φορέων επικρίνουν το ΣΑΕ επειδή 14 χρόνια μετά την ίδρυσή του δεν μπόρεσε, όπως υποστηρίζουν, να ανταποκριθεί στα ουσιαστικά προβλήματα των απανταχού Ελλήνων και μερικές φορές λειτουργεί ως φερέφωνο της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης. Τι έχετε να πείτε;
Δεν έχουν επιλυθεί, βεβαίως, όλα τα προβλήματα των οργανώσεών μας και της ομογένειας. Τα προβλήματα είναι πολύπλοκα, δύσκολα, αφορούν πολλά εμπλεκόμενα υπουργεία και δεν μπορούν να επιλυθούν όπως τα θέλουμε και όποτε θα θέλαμε.

Τα τελευταία δύο χρόνια, το Προεδρείο του ΣΑΕ, ακολουθώντας την προτροπή του νέου νόμου λειτουργίας του, έχει καταθέσει στην ελληνική Πολιτεία τις ετήσιες εκθέσεις του για το 2007 και το 2008, όπου αναφέρονται αναλυτικά τα προβλήματα που απασχολούν την ομογένεια. Φέτος, μάλιστα, προτείνουμε λύσεις για συγκεκριμένα θέματα. Όλα αυτά θα συζητηθούν το φθινόπωρο στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής των Ελλήνων και σε ειδική συνεδρίαση της Ολομέλειας του σώματος. Ελπίζουμε το 2010 να είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε λύσεις και όχι να επαναλάβουμε τα προβλήματα, που είναι πλέον γνωστά σε όλους μας. Προσωπικά, θα προέτρεπα όλες τις ομογενειακές μας οργανώσεις ανά τον κόσμο να αξιοποιήσουν ακόμα περισσότερο το ΣΑΕ.

Σε καμία περίπτωση, πάντως, δεν μπορώ να δεχτώ ότι το ΣΑΕ «λειτουργεί ως φερέφωνο της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης», καθώς το ΣΑΕ, και επί των ημερών μου, έχει το δικό του διακριτό ρόλο και λόγο, που δεν δικαιολογεί μία τέτοια επίκριση.

- Ποια είναι η πρότασή σας για την ψήφο των αποδήμων;
Μετά την ατυχή κατάληξη του σχετικού νομοσχεδίου, που συζητήθηκε τον Μάρτιο 2009 στη Βουλή, το ΣΑΕ πήρε ξανά την πρωτοβουλία και κατέθεσε ένα συνολικό και πλήρες κείμενο εργασίας, για το θέμα αυτό, τόσο στα Συντονιστικά του Συμβούλια και τις οργανώσεις, όσο και στα κοινοβουλευτικά κόμματα και την κυβέρνηση. Αυτό που επιδιώκει το ΣΑΕ είναι: α) το εκλογικό δικαίωμα των Ελλήνων του εξωτερικού να ασκείται από τους τόπους διαμονής τους, είτε με κάλπη, είτε με επιστολική ψήφο και β) την εκλογή ομογενών βουλευτών με την ψήφο των ίδιων των αποδήμων, με την ταυτόχρονη δημιουργία των εκλογικών περιφερειών εξωτερικού. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η καταγραφή των ομογενών, που είναι εγγεγραμμένοι στα δημοτολόγια της Ελλάδος, ώστε να γνωρίζουμε επακριβώς για τι αριθμό εκλογέων συζητάμε και σε ποια μέρη βρίσκονται.

Διεθνείς πρωτοβουλίες για τα εθνικά θέματα

-Από τα ταξίδια σας σε μικρές και μεγάλες εστίες του ελληνισμού, τι είναι εκείνο που σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και συνάμα σας προκάλεσε θυμό, όχι μόνο για το τι θα μπορούσε να γίνει, αλλά και για όλα αυτά που δεν έγιναν μέχρι σήμερα για τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και της Κύπρου, επειδή ίσως ποτέ δεν αναζητήθηκε και δεν αξιοποιήθηκε σωστά η δύναμη και το πάθος του έξω ελληνισμού;

Εκείνο που μου προκαλεί ένα πικρό συναίσθημα είναι ότι στη μεγάλη πλειοψηφία των επισκέψεών μου, διαπίστωσα ότι υπάρχουν ελλείψεις και κενά. Φέρνω ως παράδειγμα την έλλειψη βιβλίων για τη γλώσσα μας και τον πολιτισμό μας, ελληνικές ταινίες, παραδοσιακές στολές, πράγματα απλά που για τον Έλληνα που ζει στην Ελλάδα και είναι αδιανόητο να τα στερείται. Με απογοητεύει ακόμα αρκετές φορές η στείρα γραφειοκρατία και κάποιοι «υπεύθυνοι» που στερούνται τόλμης και φαντασίας. Εάν η φύση και ο δυναμισμός της ελληνικής φυλής δεν ήταν αυτή που είναι, δεν θα συναντούσαμε στα πέρατα της γης τους Έλληνες και Κύπριους «ακρίτες» που τιμούν το έθνος μας και προβάλλουν τις πατρίδες μας. Απτά παραδείγματα είναι οι ομάδες δράσης και κρούσης των Ελλήνων και των Κυπρίων σε διάφορες, στρατηγικής και πολιτικής σημασίας, χώρες.

-Τι σημαίνει να είσαι Έλληνας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, του Ίντερνετ και της δορυφορικής τηλεόρασης;

Οι νέες τεχνολογίες, συμβάλλουν τα μέγιστα στην καθημερινή επικοινωνία, ανεξάρτητα από την απόσταση, οικονομικά και αποτελεσματικά. Το Ίντερνετ και η δορυφορική τηλεόραση μας έχουν φέρει πιο κοντά, μας έχουν συνδέσει και έχουν δώσει τη δυνατότητα στον κάθε Έλληνα, όπου και αν βρίσκεται, να μην αισθάνεται απομονωμένος. Ας μην ξεχνάμε και τις σπουδαίες και σημαντικές πρωτοβουλίες που μπορούμε να αναλάβουμε και να προβάλλουμε διεθνώς, π.χ. για τα εθνικά μας θέματα.

Οι Αλεξάνδρειες δεν χάνονται

- Ως Αλεξανδρινός είχατε πάντα ιδιαίτερη σχέση με την Κύπρο. Αν κατά τη διάρκεια της επίσκεψής σας στην ημικατεχόμενη Λευκωσία, ένας Ελληνοκύπριος σας ρωτούσε ποιος στίχος σας αγγίζει περισσότερο «κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις», αποδεχόμενος δηλαδή με αξιοπρέπεια την απώλεια, ή «για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολλή», αρνούμενος τα αποτελέσματα του εγκλήματος με αγώνα και αντίσταση;

Είναι γνωστό ότι οι Αιγυπτιώτες έχουν μια ξεχωριστή αγάπη και σχέση με τη Μεγαλόνησο, ακόμα περισσότερο εγώ που έχω ρίζες από την Πάφο, όπου γεννήθηκε η… στετέ μου, η μητέρα του πατέρα μου, η οποία λίγα χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε και δημιούργησε οικογένεια στην Αλεξάνδρεια. Την πόλη, που κανείς μας δεν αποχαιρέτησε, γιατί ποτέ δεν χάθηκε από μέσα μας. Άλλωστε οι «Αλεξάνδρειες» δεν χάνονται, περιμένουν… αυτούς τους ικανούς, τους θαρραλέους, τους «έτοιμους από καιρό», τους πείσμονες, αυτούς που δεν ξεχνούν και επιμένουν, γνωρίζοντας πως «για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολλή». Αυτά θα έλεγα στον Ελληνοκύπριο αδερφό μας.