Τον πρώτο Ελληνοαμερικανό που ανελίχθηκε στη θέση του ομοσπονδιακού δικαστή, στις ΗΠΑ, Thomas Lampros (Τόμας Λάμπρου), θα τιμήσει, σε ειδική εκδήλωση, στις 8 Οκτωβρίου, το Ίδρυμα Νομικής της επαρχίας Ασταμπούλα του Οχάιο. Το Ίδρυμα, με αφορμή τη δισεκατονταετηρίδα της επαρχίας Ασταμπούλα, αποφάσισε να τιμήσει τους δικαστές και δικηγόρους της περιοχής, που πέτυχαν την εθνική αναγνώριση και συνέβαλαν τα μέγιστα στην προώθηση των υψηλότερων στάνταρτ των νόμων και της δικαιοσύνης, εν γένει.
Ο δικαστής Thomas D. Lampros, γιος των Ελλήνων μεταναστών Δημήτριου και Παναγούλας Λάμπρου, ολοκλήρωσε τις νομικές σπουδές στο Κολλέγιο Cleveland-Marshall και το 1952, σε ηλικία 22 ετών, έγινε ο νεότερος επιτυχών στις εξετάσεις του Δικηγορικού Συλλόγου του Οχάιο. Το 1960, σε ηλικία 30 ετών, ο δικαστής Thomas Lampros εξελέγη να υπηρετήσει στο επαρχιακό δικαστήριο κοινού δικαίου της Ασταμπούλα. Με την ιδιότητά του αυτή καθιέρωσε ένα εθελοντικό πρόγραμμα δημόσιων συνηγόρων, που παρείχε δωρεάν νομική υποστήριξη σε άπορους κατηγορουμένους. Το 1967, σε ηλικία 37 ετών, ο Thomas Lampros διορίστηκε από τον τότε Αμερικανό πρόεδρο Λίντον Τζόνσον, δικαστής στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο. Έπειτα από την επικύρωση του διορισμού του από την αμερικανική Γερουσία, έγινε ο πρώτος Ελληνοαμερικανός που ανέλαβε ποτέ καθήκοντα ομοσπονδιακού δικαστή. Στις 16 Ιανουαρίου 1990, ορκίστηκε ως αρχιδικαστής του Περιφερειακού Δικαστηρίου των ΗΠΑ για το δικαστήριο της βόρειας περιφέρειας του Οχάιο. Σε ανακοίνωση Τύπου, που δόθηκε στη δημοσιότητα από το αμερικανικό Περιφερειακό Δικαστήριο του Οχάιο, ο Ελληνοαμερικανός δικαστής περιγράφεται ως "δίκαιος και ανοιχτόμυαλος", "ευγενικός με τους δικηγόρους αλλά και τους κατηγορούμενους" και "ο πλέον δημιουργικός, καινοτόμος δικαστής της περιφέρειας". Στην ίδια ανακοίνωση, αναφέρεται επίσης: "… ο δικαστής Lampros έχει επανειλημμένα τιμηθεί για την τιμιότητα και τις καινοτόμες τακτικές του στη δημιουργία συστημάτων επίλυσης διαμαχών, που καταστούν δυνατή την αποφυγή μακρών και δαπανηρών δικών". Η γνωστότερη μέθοδός του κι αυτή που έχει ευρέως υιοθετηθεί είναι η "Summary Jury Trial", που καταρτίστηκε από τον Ελληνοαμερικανό δικαστή το 1980. Βάσει της μεθόδου αυτής, οι δικηγόροι παρουσιάζουν την υπόθεσή τους ενώπιον της έδρας, χωρίς να υποβάλλουν σε μακροσκελείς και χρονοβόρες καταθέσεις τους μάρτυρες, αλλά συνοψίζοντας τα γεγονότα και τους ισχυρισμούς επί της εξεταζόμενης διαφιλονικίας. Ο δικαστής στη συνέχεια εκδίδει μια γνωμοδότηση, η οποία δεν είναι δεσμευτική, αλλά λειτουργεί ως οδηγός για την εξωδικαστική επίλυση της υπόθεσης.
Η μέθοδος αυτή αναγνωρίστηκε, σε σύντομο χρονικό διάστημα, ως ένας αποτελεσματικός τρόπος προώθησης της ταχείας απονομής της δικαιοσύνης και υιοθετήθηκε από το Δικαστικό Συνέδριο των Ηνωμένων Πολιτειών, το 1984. Ο αρχιδικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, Γουόρεν Μπέργκερ, εξήρε επανειλημμένα το έργο του Thomas Lampros, ο οποίος τιμήθηκε- μεταξύ άλλων- το 1983 και με το βραβείο του Κέντρου Δημοσίων Πόρων για "τα πλέον εξαιρετικά επιτεύγματα στην εναλλακτική επίλυση διενέξεων". Στις 30 Απριλίου 1996, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, υπέγραψε το διάταγμα 10413 του αμερικανικού κράτους, με το οποίο δόθηκε το όνομα του Ελληνοαμερικανού δικαστή στο ομοσπονδιακό κτήριο και δικαστικό μέγαρο του Youngstown, στο Οχάιο.