"Το Μιλάνο συναντά την Ελλάδα".
Η σύγχρονη ελληνική δημιουργία στο Piccolo Teatro Studio..."
Θέατρο, Μουσική, Χορός, Εικαστικά, Ποίηση
Μιλάνο, 8-13 Μαρτίου 2011
Το φεστιβάλ "Το Μιλάνο συναντά την Ελλάδα" «Milano Incontra La Grecia» διοργανώνεται από την εταιρεία Σatellart υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στο Μιλάνο και του Δήμου του Μιλάνου και ανοίγει την αυλαία του
στις 8 Μαρτίου 2011.
Η Σatellart είναι μια μη κερδοσκοπική εταιρεία, που έχει ως στόχο την προώθηση του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό, με την παραγωγή και παρουσίαση καλλιτεχνικών δρώμενων στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Τα ιδρυτικά μέλη της εταιρείας ξεκίνησαν το φεστιβάλ «Milano incontra la Grecia» σε συνεργασία με το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Μιλάνο τον Σεπτέμβριο του 2007 και η πρωτοβουλία αυτή έκτοτε χαράσσει μια διαρκώς εξελισσόμενη πορεία.
Την καλλιτεχνική διεύθυνση έχει η Αλεξάνδρα Παπαδόπουλου, την καλλιτεχνική επιμέλεια η Μαριέλλα Κεσίσογλου, ενώ την διοικητική διεύθυνση έχει αναλάβει
η Μυρτώ Ρογκάν. Την Σatellart πλαισιώνει επίσης μία καλλιτεχνική επιτροπή, συμβουλευτικού χαρακτήρα, αποτελούμενη από σημαντικές προσωπικότητες του χώρου των τεχνών, όπως τον σκηνοθέτη Θεόδωρο Τερζόπουλο, την καλλιτεχνική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας Βίκυ Μαραγκοπούλου και τον μουσικοσυνθέτη Γιώργο Κουμεντάκη.
Το φεστιβάλ Milano incontra la Grecia ανοίγει την αυλαία του για 4η συνεχόμενη χρονιά στο Μιλάνο. Με συμμετοχή όλων των παραστατικών τεχνών, διαλέξεις, εκθέσεις και σεμινάρια αποτελεί πλέον σταθερό σημείο αναφοράς για το Μιλανέζικο κοινό.
Πρωτοξεκινήσε πριν από 4 χρόνια με την πεποίθηση, πως ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός έχει πολύτιμο καλλιτεχνικό δυναμικό. Η ιδέα λοιπόν ήταν, να εγκαινιάσουν μία ετήσια πλατφόρμα παρουσίασης της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας, που θα βοηθούσε νέους αλλά και καταξιωμένους Έλληνες καλλιτέχνες να παρουσιάσουν το έργο τους στο Μιλάνο, στο φημισμένο Piccolo Teatro (σαν αρχικό σταθμό ενός μεγαλύτερου οράματος -ταξιδιού που αναπτύχθηκε στην πορεία).
Το φεστιβάλ άρχισε να εξελίσσεται και μαζί του και η αντίληψή σχετικά με τον τρόπο προβολής της σύγχρονης Ελλάδας.
Πρόγραμμα
8 Μαρτίου 2011, 19.30
Piccolo Teatro
Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α
Εθνικό Θέατρο
Σκηνοθεσία: Λένα Κιτσοπούλου, Μαρία Πρωτόπαππα
Σκηνικά – Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Μουσική επιμέλεια: Λένα Κιτσοπούλου, Μαρία Πρωτόπαππα
Βοηθός σκηνοθέτη: Τζένια Κονταράτου
Ερμηνεύει η Μαρία Πρωτόπαππα
Μια γυναίκα συνομιλεί με το κοινό, με τον εαυτό της, με όλα όσα συμβαίνουν γύρω της. Με μιαν ανάσα, τα λόγια της ξεχύνονται, γλυκόπικρα, συγκινητικά, σαρκαστικά, ακόμα και αστεία…γίνονται χείμαρρος που μας παρασύρει σε έναν κόσμο δικό της, αλλά και τόσο οικείο.
Αυτός ο μονόλογος είναι οι σκέψεις ενός καθημερινού ανθρώπου, που βαδίζει αναπόφευκτα «όλο και πιο κοντά στον θάνατο», ο οποίος προσπαθεί να φτάσει στα άκρα την αρνητική όψη της ζωής αυτής, επιμένοντας, ότι η κάλυψη της ματαιότητας με τον μανδύα μίας «θετικής ενέργειας» είναι απλώς και μόνο μία κάλυψη. Ο φόβος, η αγωνία για τον θάνατο, η απομυθοποίηση της πίστης προς οτιδήποτε είναι στοιχεία που στην εποχή μας ονομάζονται «αρνητισμός», ή «κατάθλιψη», ή «έλλειψη προσαρμοστικότητας», στην Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. όμως είναι κι αυτά μία όψη της πραγματικότητας.
Λένα Κιτσοπούλου
10 Μαρτίου 2011, 20.30
Piccolo Teatro
Ο ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΔΡΑΚΟΣ
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Β.Αιγαίου
Κείμενο - Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης
Μουσική - Στίχοι τραγουδιών: Βαγγέλης Γιαννάκης
Σκηνικές κατασκευές: Εύη Χρήστου
Μάσκες: Μαρία Πασσαλή
Σκηνικός χώρος – Χορογραφία – Φωτισμοί: Δήμος Αβδελιώδης
Κινησιολογική διδασκαλία: Μαριμίλλη Ασημακοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Νεοκλέους
Η ιδέα του έργου στηρίζεται στο μοτίβο της δρακοκτονίας, προσφιλές θέμα των παραμυθιών και του θεάτρου Σκιών με πολλές παραλλαγές, από τις οποίες οι πιο γνώριμες είναι «Ο Μεγαλέξανδρος και το καταραμένο φίδι» του Παναγιώτη Μιχόπουλου και «Ο Μεγαλέξανδρος και ο καταραμένος όφις», του Σωτήρη Σπαθάρη, που ενέπνευσαν το σχετικό χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου με τη μνημειώδη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.
Η μήτρα αυτής της παράδοσης ανάγεται στην ελληνική μυθολογία, όπου ο Απόλλωνας (αργότερα Άγιος Γιώργης) σκοτώνει το Δράκο στους Δελφούς και ιδρύει το Μαντείο, ως μνημείο και χώρο λατρείας της επικράτησης του φωτός και της γνώσης επάνω στο σκοτάδι και την άγνοια. Η νέα συγγραφή του έργου επιχειρεί να αποδώσει το διαχρονικό και πάντα επίκαιρο χαρακτήρα αυτού του μύθου, που στην πραγματικότητα συμβολίζει την καθημερινή και ασταμάτητη πάλη που καλούμαστε να δώσουμε απέναντι σε κάθε φόβο που ορθώνεται μέσα μας, ή έξω μας, σα Δράκος, για να αναστείλει ή να ματαιώσει, ίσως τα πιο δημιουργικά και εμπνευσμένα μας όνειρα.
Η πλοκή ξεφεύγει από το ηθογραφικό πλαίσιο και γίνεται αλληγορική, για να αγγίζει δομικά ένα ευρύτερο πεδίο σκέψης, εμπεριέχοντας σημερινά ζητήματα, που μας προβληματίζουν και μας απασχολούν μέσα σ’ ένα νέο παγκοσμιοποιημένο κόσμο όπου κυριαρχούν ανεξέλεγκτα κάθε λογής Δράκοι. Η παράσταση αντλεί στοιχεία από τον Καραγκιόζη και την αισθητική του θέατρου Σκιών, όμως είναι μια πρωτότυπη θεατρική πρόταση με πέντε ηθοποιούς και πέντε μουσικούς, σαν σύγχρονη λαϊκή όπερα.
Ύστερα από μια επιτυχημένη πορεία, το έργο επεξεργάστηκε εκ νέου δραματουργικά και αισθητικά, με νέα ενορχήστρωση στη μουσική, ώστε η παράσταση να μην είναι μια μηχανική επανάληψη του εαυτού της, αλλά μια νέα προσπάθεια, που ενσωματώνει όλη την εμπειρία και ωριμότητα των συντελεστών από την περσινή ζωντανή σχέση με το κοινό. «Ένας δράκος καταλαμβάνει το υδραγωγείο, τη μοναδική πηγή που τροφοδοτεί την πόλη. Εξαναγκάζει έτσι τους κατοίκους να πηγαίνουν να του ζητάνε νερό και αυτός να τρώει όσους θέλει. Ο φόβος καταλαμβάνει τους πάντες. Η τοπική εξουσία του Βεζύρη παρεμβαίνει ρυθμιστικά και αποφασίζει να κάνει κλήρωση για το ποιος θα είναι κάθε μέρα το θύμα του Δράκου, ώστε να μη διαταράσσεται η κοινωνική οργάνωση της πόλης από τον πάνδημο φόβο και πανικό. Μια μέρα ο κλήρος πέφτει στη μοναχοκόρη του Βεζύρη. Ο Χατζηαβάτης, έχοντας ορισθεί να ειδοποιεί κάθε ξημέρωμα προσωπικά και μυστικά τα υποψήφια θύματα, έρχεται να το πει συντετριμμένος στη Βεζυροπούλα που υπεραγαπά. Φτάνοντας μπροστά στο Σεράι, πέφτει πάνω στον Καραγκιόζη που κοιμάται φαρδύς πλατύς μέσα στο δρόμο. Το θορυβώδες ξύπνημά του προκαλεί την επέμβαση του Βεληγκέκα, υπεύθυνου της φρουράς, και τα πράγματα περιπλέκονται…».
12 Μαρτίου 2011, 17.00
Πλατφόρμα σύγχρονου χορού
SEK SEK
Taldans Dance Company (Τουρκία)
Χορογραφία–Σύλληψη: Mustafa Kaplan, Filiz Sizanli
Ερμηνεία: Mustafa Kaplan, Filiz Sizanli
Κοστούμια: Petra
Παραγωγή: CATI Contemporary Dance Artist Association, Istanbul
Centre National de la Danse, Paris
Τα κορμιά ενός άντρα και μιας γυναίκας συνεχίζουν την εξερεύνηση των αντίθετων δυνάμεων και καταστάσεων ισορροπίας που προκαλούνται από την αλληλεπίδρασή τους. Δουλεύουν σε κλίμακα και χρησιμοποιούν το σώμα σαν μονάδα μέτρησης, καταμετρώντας τον χώρο και την σχέση των κορμιών μέσα σε αυτόν. Αλλά το ίδιο το σώμα μπορεί να συμπεριφερθεί σαν επιφάνεια και σαν έδαφος, στο οποίο μπορεί κανείς μέχρι και να περπατήσει…
Η πολυταξιδεμένη παράσταση της τουρκικής ομάδας Taldans παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Μιλάνο την ίδια μέρα με την δημιουργία του Αντώνη Φωνιαδάκη, με στόχο να δημιουργηθεί ένα σταυροδρόμι νέων καλλιτεχνικών απόψεων μέσα από τον σύγχρονο χορό.
12 Μαρτίου 2011, 20.00
H ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
Apotosoma Dance Company (Ελλάδα)
Χορογραφία: Αντώνης Φωνιαδάκης
Ερμηνεία: Ιωάννα Τουμπακάρη
Μουσική: ΄Ιγκορ Στραβίνσκι
Φωτισμοί - κοστούμια: Αντώνης Φωνιαδάκης
Ένας αφαιρετικός σκηνικός χώρος υποδέχεται το σόλο που έχει ως αφετηρία το αριστουργηματικό έργο του Ιγκόρ Στραβίνσκι «Η ιεροτελεστία της άνοιξης». Σε αυτό το σόλο-πρόκληση για τον χορογράφο Αντώνη Φωνιαδάκη και την ερμηνεύτρια Ιωάννα Τουμπακάρη το γυναικείο σώμα έρχεται αντιμέτωπο με την ίδια του την φύση και περνά απο το καθημερινό στο εκστατικό.
Μια σύντομη διαδικασία αθόρυβης ιεροτελεστίας σηματοδοτεί την έναρξη. Το ημίγυμνο σώμα με αναφορές στους πολιτισμούς του Αμαζονίου σχεδόν υπνωτιστικά αφήνεται σε ένα ρυθμικό περπάτημα που καλύπτει κυκλικά την περιφέρεια του χώρου. Το κέντρο παραμένει ανέπαφο, μέχρι τη στιγμή που θα εισβάλει η μουσική για να δημιουργήσει τη συνθήκη της διαμάχης μεταξύ ήχου και κίνησης. Συναισθηματικές διακυμάνσεις αναδύονται από ένα σώμα που πάσχει, μάχεται και παραδίδεται καθολικά στην διαδικασία μίας μεταμόρφωσης και ενός επαναπροσδιορισμού της γυναικείας φύσης. Στιγμές εσωτερικής έντασης φορτίζουν το σώμα άλλοτε με δύναμη και εκρηκτικότητα και άλλοτε με μια αθόρυβη αυτοκυριαρχία, που θυμίζει ζώο πριν από την στιγμή της επίθεσης.
13 Μαρτίου 2011, 21.00
Συναυλία με σολίστες από την ορχήστρα
Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας
Συμμετέχει ο Moni Ovadia
«Από τη Σμύρνη στον Πειραιά»
Η αυλαία του φεστιβάλ θα πέσει με την συνεργασία του φημισμένου Ιταλού εβραϊκής καταγωγής performer Moni Ovadia με σολίστες από την ορχήστρα Εστουδιαντίνα* της Νέας Ιωνίας Μαγνησίας.
Μαζί με αυτήν την ομάδα εξαίρετων μουσικών ο Moni Ovadia, γνώστης και λάτρης του ρεμπέτικου τραγουδιού, θα παρασύρει το ιταλικό κοινό σε μια ξεχωριστή μουσική εμπειρία…
Μια παρουσίαση των κυριότερων ερμηνευτών και συνθετών ,που με το έργο τους σφράγισαν την εποχή που πρωτοηχογραφήθηκαν ελληνικά τραγούδια, σε δίσκους 78 στροφών στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη.
Μια ιστορία που σταμάτησε «άδοξα», μέσα από μια σειρά απρόβλεπτων δυσμενών εξελίξεων (1922 Μικρασιατική καταστροφή), που όμως βρίσκει το δρόμο της και ανορθώνει το ανάστημα της μέσα από τα βιώματα των προσφύγων Ελλήνων ,που εγκαθίστανται αρχικά στον Πειραιά και μετέπειτα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Οι μνήμες και οι καημοί του άλλοτε ακμάζοντος ελληνισμού, διαμόρφωσαν ένα νέο μουσικό κίνημα ,το Ρεμπέτικο τραγούδι.
Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στον γνωστό μουσικό χώρο Blue Note του Μιλάνου.
* Εστουδιαντίνα: η αναβίωση ενός τύπου ορχήστρας που έδρασε έντονα στα τέλη του 19ου αιώνα, στο πρώτο τέταρτο του 20ού διαδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη και σταμάτησε να υπάρχει λίγο μετά τη Μικρασιατική καταστροφή.
Βιογραφίες
Λένα Κιτσοπούλου
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στο ΕΘνικό Θέατρο, το Κ.Θ.Β.Ε., το θέατρο Αμόρε, τη Νέα Σκηνή, το Θέατρο Τέχνης κ.α. Έχει συμμετάσχει σε κινηματογραφικές ταινίες. Το 2006 εκδόθηκε η συλλογή διηγημάτων της με τον τίτλο «Νυχτερίδες». (Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού Διαβάζω - 2007). Έκτοτε, συνεργάζεται ως συγγραφέας με λογοτεχνικά περιοδικά, εφημερίδες και σε συλλογές διηγημάτων («Vault», εκδόσεις Απόπειρα και «Ονόματα» εκδόσεις Κέδρος). Για το θέατρο έγραψε τα έργα «Μνήσθητι την ημέρα του Σαββάτου και αγιάζειν αυτήν...» (2007), «Το πράσινό μου το φουστανάκι» (2008) και «Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.», το οποίο και σκηνοθέτησε μαζί με την Μ.Πρωτόπαππα (2009). Σκηνοθέτησε επίσης την παράσταση «Η Γυναίκα της Πάτρας» του Γ.Χρονά. Από το Νοέμβριο του 2010 κυκλοφορεί η νέα συλλογή διηγημάτων της με τον τίτλο «Μεγάλοι Δρόμοι» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Μαρία Πρωτόππαπα – Kata ti gnomi mou einai athlio etsi… ola ta onomata auta den vgazoun noima gia exoteriko…
Γεννήθηκε στη Νίκαια. Έχει φοιτήσει στο Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Πατρών. Παρακολούθησε το Foundation Course in Sociology στο Open University (Αγγλία). Σπούδασε στο Film Academy School στην Πράγα (Τσεχία).
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους: Ιρίνα Πρόμπτοβα στο GITIS, Μάγια Λυμπεροπούλου, Θεόδωρο Τερζόπουλο και Άρη Ρέτσο.
Έχει συμμετάσχει σε 15 παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης Κ. Κουν (σκην. Γ.Λαζάνης – Μ.Κουγιουμτζής) σε έργα των: Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Στρίντμπεργκ, Β.Γκομπρόβιτς, Κ.Γκολντόνι, Α.Σ.Εξιπερί, Θ.Βαλτινού, Θ.Γράμψα, Γ.Ρίτσου, Λ.Αναγνωστάκη.
Έχει επίσης συμμετάσχει σε 13 παραστάσεις έργων των: Σ.ντε Λακλό, Μπ.Έλτον, Π.Μάρμπερ, Γ.Θεοτοκά, Δ.Χατζή, Λ.Αναγνωστάκη, Ζ.Π.Σαρτρ, Τ.Ουίλλιαμς, Γκαίτε, Ευριπίδη, Σοφοκλή σε σκηνοθεσία των: Κ.Καζάκου, Ηλ.Λογοθέτη, Στ.Φασουλή, Γ.Κοντραφούρη, Α.Κοκκίνου, Λ.Βογιατζή, Σ.Πέππα, Γ.Χουβαρδά, Μ.Μαρμαρινού, Θ.Μοσχόπουλου, Θ.Μουμουλίδη.
Συνεργάστηκε στον κινηματογράφο σε 8 ταινίες με τους Δ.Γρηγοράτου, Δ.Αθανίτη, Ν.Ζαπατίνα, Τ.Κουλμάση, Π.Πορτοκαλάκη, Σ.Γκορίτσα, Στ.Ιωάννου και στην τηλεόραση σε έξι τηλεοπτικές σειρές των Κ.Αριστόπουλου, Β. Νεμέα, Β.Τσελεμέγκου, Στρ.Μαρκίδη, Π.Δημητρακοπούλου.
Εργάστηκε επίσης ως βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση «Οι δούλες» του Ζ.Ζενέ σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας.
Δήμος Αβδελιώδης
Ο Δήμος Αβδελιώδης γεννήθηκε στην Χίο το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή Αθηνών. Δίδαξε κινηματογράφο στο Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Παντείου Πανεπιστημίου από το 1993 έως το 1998. Διεύθυνση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου από το 1997 έως το 2000 και από το 2004 έως σήμερα.Το έργο του, ποσοτικά μικρό αλλά εξαιρετικής ποιότητας και μεγάλης εικαστικής δύναμης, αποτελείται από τις κινηματογραφικές ταινίες «Ο αθέμιτος συναγωνισμός» (1982) μικρού μήκους βραβευμένη στο Φεστιβάλ Δράμας, το πολυβραβευμένο «Το δέντρο που πληγώναμε» (1986) Α΄Βραβείο στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1987 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ταινιών Νεότητας, επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας στο Φεστιβάλ Κανών το 1987 στην Εβδομάδα της Κριτικής (Semaine de la critique), Χρυσός και Αργυρός Ελέφαντας καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Νέου Δελχί κ.ά., «Η Νίκη της Σαμοθράκης» (1990), «Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων» (1999), επίσης με πολλά βραβεία στο Φεστιβάλ Βερολίνου (Caligari, Δον Κιχώτης κ.ά.), Χρυσό βραβείο στο φεστιβάλ Freistadt της Αυστρίας καθώς και σκηνοθεσίας, βραβείο της ΠΕΚΚ, της Fipresci (Διεθνής Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου) και βραβείο κοινού στο 40ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ακόμα έχει σκηνοθετήσει τις θεατρικές παραστάσεις «Μορφές από το έργο του Βιζυηνού» (1993) με την Άννα Κοκκίνου, «Παράσταση με τρία ελληνικά παραμύθια» (1997), την παράσταση Καραγκιόζη «Λίγ'απ'όλα» (2001), «Άσμα Ασμάτων» (2003), «Μαράν Αθά» (2009-2010), «Βαβυλωνία» (2009), «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» (2010).
Ο Δήμος Αβδελιώδης ήταν επίτιμος προσκεκλημένος του Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου του Καΐρου 2010, στο οποίο τιμήθηκε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο του στην θεατρική γλώσσα. Επίσης του έχει απονεμηθεί το βραβείο Govi στην Ιταλία.
Taldans
H ομάδα Taldans ιδρύθηκε το 1996 με πρωτοβουλία του χορευτή και χορογράφου Mustafa Kaplan. Γεννήθηκε μέσα στο Εργαστήριο Θεατρικής Έρευνας (Tal) του Μητροπολιτικού Δημοτικού Θεάτρου Κωνσταντινούπολης, το οποίο είχε καθιερωθεί ως μονάδα έρευνας από τους Beklan και Ayla Algan, οι οποίοι βοήθησαν τη μονάδα έρευνας να ανοίξει τις πύλες της και σε έρευνες πάνω στον χορό. Η ομάδα αποτελούταν από καλλιτέχνες με διαφορετική προέλευση, οι οποίοι ενώθηκαν υπό την στέγη του Tal για να μάθουν, να διδάξουν και να μοιραστούν χορευτικές εμπειρίες και αναζητήσεις και για να δημιουργήσουν τα δικά τους έργα. Η ερευνητική ομάδα παρουσίασε τα πρώτα έργα της με το όνομα Taldans μέσα στα πλαίσια του εργαστηρίου Tal και αναγνωρίστηκε ως μέρους αυτού. Με τον αριθμό των μελών της να αυξάνεται, η ομάδα μεταφέρθηκε σε νέο χώρο το 2000 δημιουργώντας το Studio Çati, το οποίο μετατράπηκε στη συνέχεια σε ομάδα εργασίας.
Ο Μustafa Kaplan και η Filiz Sizanli, από τους ιδρυτές του Çati, καθιέρωσαν την ομάδα Taldans για να παρουσιάσουν τα δικά τους έργα και θέλησαν να κρατήσουν το όνομα Tal για να υπενθυμίζει την προέλευση της ομάδας. Η Taldans έχει παρουσιάσει υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Μustafa Kaplan και της Filiz Sizanli έργα της σε πολλά θέατρα και φεστιβάλ στην Τουρκία και το εξωτερικό.
Το ρεπερτόριο της περιλαμβάνει τα έργα: Üç- Şey (1998), Uyumlama (2000), Dolap (2001), Rüzgar Gülü (2002), Sek Sek (2003), Solum (2004), Graf (2006), Dokuman (2009).
Αντώνης Φωνιαδάκης
Ο Αντώνης Φωνιαδάκης γεννήθηκε το 1971 στην Ιεράπετρα Κρήτης. Σπούδασε χορό στην Σχολή Χορού του Δήμου Ιεράπετρας στην Κρήτη, στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης στην Αθήνα, στην École-Atelier Rudra του Maurice Béjart στη Λωζάνη (με την υποτροφία «Μαρία Κάλλας»). Ως χορευτής συνεργάστηκε με το μπαλέτο του Μ.Béjart στη Λωζάνη, με το μπαλέτο της Όπερας της Λυών, με την ομάδα χορού Saburo Teschigawara/Karas κ.ά. Το 2003 ίδρυσε στη Λυών την ομάδα χορού Apotosoma, στην οποία είναι καλλιτεχνικός διευθυντής, χορογράφος και ερμηνευτής. Έχει χορογραφήσει για την Εθνική Ομάδα Χορού Ουαλλίας, την Ομάδα Χορού της πόλης του Ελσίνκι, το Μπαλέτο του Μεγάλου Θεάτρου της Γενεύης, το Μπαλέτο του Ρήνου, το Μπαλέτο της Ουάσινγκτον, το Μπαλέτο της Όπερας της Λυών, το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, για την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, το Κ.Θ.Β.Ε., την ομάδα χορού Benjamin Millepied, τον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, την Όπερα του Ρήνου, το Μπαλέτο Junior Γενεύης, το Εθνικό Ωδείο Μουσικής και Χορού της Λυών, το Μπαλέτο του Bejart στη Λωζάνη και την ομάδα χορού Apotosoma. Έχει συνεργαστεί επίσης με την Εθνική Όπερα του Ρήνου, χορογραφώντας την όπερα «Les Boréades» του Ραμώ, καθώς και με το Ίδρυμα Gramme της Λυών για την Biennale Musiques en Scène χορογραφώντας την όπερα «Il canto della pelle» του Claudio Ambrosini. Με την δική του ομάδα έχει παρουσιάσει δημιουργίες του στην Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, την Αγγλία, τη Γερμανία και την Ελλάδα. Παράλληλα με την χορογραφική του δραστηριότητα διδάσκει σεμιναριακά την προσωπική του κινησιολογική τεχνική καθώς και χορογραφική σύνθεση. Ζει και εργάζεται στην Γαλλία και την Ελλάδα. Επόμενες δημιουργίες του συμπεριλαμβάνουν το Μπαλέτο της Πόλης του Σάο Πάολο, το Μπαλέτο της Βέρνης, την ομάδα χορού Ίτζικ Γκαλίλι-Άμστερνταμ.
Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Μαγνησίας
Η Εστουδιαντίνα είναι η αναβίωση ενός τύπου ορχήστρας που έδρασε έντονα στα τέλη του 19ου αιώνα, στο πρώτο τέταρτο του 20ού διαδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη και σταμάτησε να υπάρχει λίγο μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη ορχήστρα για τα σημερινά κοινωνικά δεδομένα, που δεν αρκείται στην μίμηση των προτύπων της, αλλά αφομοιώνοντας νέα στοιχεία, δημιουργεί και προτείνει νέες μουσικές φόρμες με σκοπό την προσέλκυση ολοένα και περισσότερων νέων στην γνήσια ελληνική μουσική, στόχος που μετά από σκληρή δουλειά επετεύχθη μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι με την ορχήστρα συμπράττουν οι σπουδαιότεροι Έλληνες μουσικοί και τραγουδιστές, εμπλουτίζοντας το ρεπερτόριό της με τραγούδια που είναι δικές τους επιτυχίες και είναι σχετικά με το θέμα και την αισθητική της.
Από το 1999 μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 250 συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, στους γνωστότερους συναυλιακούς χώρους, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές τόσο από τον Ελληνικό όσο και από τον διεθνή τύπο.
Χώρος παραστάσεων/ Πληροφορίες Εισιτηρίων
Piccolo Teatro Studio
Via Rivoli, 6 (Mετρό Lanza)
Μιλάνο
Τιμές:
Ενιαίο εισιτήριο 15 ευρώ
Πληροφορίες και κρατήσεις
Για όποιον καλεί από την Ιταλία: 848.800.304
Για όποιον καλεί από το εξωτερικό: +39 02.42.41.18.89
Ώρες εξυπηρέτησης κοινού: Δευτέρα – Σάββατο 10-18.45 & Κυριακή 13-18.30.
Περισσότερες πληροφορίες : www.milanoincontralagrecia.com
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
Χορηγός Επικοινωνίας "ΕΡΑ5 - Φωνή της Ελλάδας"
Υπό την αιγίδα του
Γενικού Προξενείου της Ελλάδος στο Μιλάνο