1.«Φέρτε μου το κεφάλι της Μαρίας Κένσορα» διηγήματα του Πάνοπυ Τσίρου από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης.
Οκτώ μικρές ιστορίες, οκτώ διηγήματα, σε ένα μικρό βιβλιαράκι που κυκλοφορέι από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Συγγραφέας ο Πάνος Τσίρος, (είναι το πρώτο του βιβλίο) που σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστήμίου Ιωαννίνων , έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία, και εργάζεται στη μέση εκπαίδευση. Ιστορίες που σίγουρα ο αναγνώστης θα αγαπήσει , με ήρωες αθηναίους που συνήθως νοσταλγούν τη ζωή στο χωριό, ανθρώπους μοναχικούς και δυσπροσάρμοστους πολλές φορές, που ο συγγραφέας μας τους παρουσιάζει άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε σουρεαλιστικά… Ο αναγνώστης θα το τελειώσει σε μια ώρα αλλά θα το θυμάται πολύ καιρό μετά.

2.«Συνοπτική Γραμματική της Νέας Ελληνικής» δομολειτουργική–επικοινωνιακή των Χρήστου Κλαίρη και Γεωργίου Μπαμπινιώτη από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
« …η σύνταξη γραμματικής μιας γλώσσας αποτελεί βασικό αίτημα για την καλύτερη λειτουργία μιας κοινωνίας στον χώρο τής επικοινωνίας και για την ίδια την κατοχύρωση τής ταυτότητάς της». (Χρήστος Κλαίρης, Γεώργιος Μπαμπινιώτης,από τον Πρόλογο της «Συνοπτικής Γραμματικής της Νέας Ελληνικής»).
Το Μάρτιο του 2005, οι δύο διακεκριμένοι γλωσσολόγοι, Χρήστος Κλαίρης, καθηγητής Γλωσσολογίας στη Σορβόνη, και Γεώργιος Μπαμπινιώτης, καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, εξέδωσαν στα «Ελληνικά Γράμματα» τη μεγάλη επίτομη «Γραμματική της Νέας Ελληνικής», προϊόν συστηματικής δωδεκαετούς έρευνας.
Η υποδοχή και η αποδοχή που επεφύλαξε στη «Γραμματική» το αναγνωστικό κοινό δικαίωσαν πλήρως τη σημασία τού εγχειρήματος.
Τώρα, οι δύο γλωσσολόγοι παρουσιάζουν τη συνοπτική μορφή τής «Γραμματικής της Νέας Ελληνικής». Καίριο χαρακτηριστικό της είναι ότι περιλαμβάνει όλα τα ουσιώδη στοιχεία τής «μεγάλης» Γραμματικής και συγχρόνως ανταποκρίνεται περισσότερο στις ανάγκες ενός ευρύτερου κοινού. Συγκεκριμένα, ενώ ακολουθεί την οργάνωση τής ύλης και την όλη προσέγγιση (δομολειτουργική–επικοινωνιακή) τής εκτενούς Γραμματικής (όπου γραμματικοί τύποι, συντακτικές λειτουργίες, λεξιλογικά στοιχεία και επικοινωνιακές χρήσεις πάνε μαζί), επικεντρώνεται στην πληροφορία που θα αναζητήσει συχνότερα ο καθημερινός χρήστης.
Έτσι καθίσταται περισσότερο εύχρηστη και προσιτή, αποτελώντας για όλους ένα απαραίτητο εργαλείο στην καθημερινή επικοινωνία τους και τη χρήση τής ελληνικής γλώσσας.
«Το όλο πνεύμα με το οποίο έχει συνταχθεί η Γραμματική αυτή σε συνδυασμό με την αξιοποίηση στην πράξη τού προτύπου γραμματικής που προτείνουμε μπορούν, πιστεύουμε, να συμβάλουν στο να αλλάξει η στάση τού αναγνωστικού κοινού απέναντι στη γραμματική και να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης για μια πιο ελεύθερη και δημιουργική χρήση της γλώσσας», επισημαίνουν οι δύο γλωσσολόγοι.

3.«Αχυρένια σκυλιά, σκέψεις για τους ανθρώπους και άλλα ζώα» του John Gray από τις εκδόσεις Οκτώ
«Πώς να στοχαστείτε την αναπόφευκτη καταστροφή της πλειονότητας των ανθρώπων με απόλυτη αταραξία». Στα Αχυρένια σκυλιά ο John Gray αντιμάχεται τις αστόχαστες πεποιθήσεις των σκεπτόμενων ανθρώπων και προσφέρει μια εξαιρετικά διεισδυτική ματιά για την ανθρώπινη κατάσταση. Ξεκινώντας με την παραδοχή ότι ο άνθρωπος δεν
κατέχει μια προνομιούχα θέση σε σχέση με άλλα ζώα και το φυσικό του περιβάλλον εξαπολύει μια δριμεία επίθεση στην ανθρωπιστική πεποίθηση που βλέπει τον άνθρωπο να κυριαρχεί τη Γη, να υπερβαίνει κάθε φυσικό όριο, να ελέγχει το περιβάλλον του και την ίδια του τη μοίρα. Όπως γράφει και ο ίδιος «οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως ανήκουν σε ένα είδος που μπορεί να κυριαρχήσει στο πεπρωμένο του. Αυτό είναι πίστη, όχι επιστήμη».
Η προφανής μας ανικανότητα να διαχειριστούμε τον εαυτό μας ή τον κόσμο δεν είναι ελάσσον ζήτημα. Μαρτυρά τη θεμελιώδη ασυνέχεια ανάμεσα στις αυταπάτες της συνείδησής μας και στην πραγματική μας θέση στη φυσική τάξη.
Για τον Gray αυτή η ασυνέχεια και οι αυταπάτες εμφανίζονται πιο έντονα στη «Δυτική παράδοση». Από την εποχή του Πλάτωνα εισήχθησαν μια σειρά αφαιρέσεις μεταξύ του εαυτού μας και του κόσμου. Το αληθές το όμορφο και το καλό έγιναν οι ανύπαρκτοι στόχοι μιας αδύνατης αναζήτησης. Και όλα αυτά έθρεψαν την υπέρτατη αυταπάτη: ο εαυτός είναι μια ορθολογική, συνεχής οντότητα, ένας δρών στον κόσμο, διαφορετικός από όλους τους άλλους. Αλλά αφού ο εαυτός είναι μια αυταπάτη, η ηθική είναι ένας παραλογισμός ή μάλλον ένα αφροδισιακό. «Δεν μας έχει κάνει καλύτερους
ανθρώπους σίγουρα όμως έχει εμπλουτίσει τις διαστροφές μας». Η ηθική είναι μια ακόμα αφαίρεση μεταξύ τους εαυτού Ο σύγχρονος ανθρωπισμός αρνείται και συγκαλύπτει την αναλγησία. Είμαστε απρόθυμοι ή και ανίκανοι να καταλάβουμε
πως όχι απλώς συγγενεύουμε με άλλα ζώα, αλλά σαν και αυτά είμαστε αδύναμοι σε σχέση τόσο με το ατομικό όσο και με το συλλογικό πεπρωμένο μας, κάτι που μας οδηγεί στη δίχως νόημα πίστη στην πρόοδο. Η ιδέα ότι μπορούμε με κάποιον
τρόπο να προοδεύουμε είναι μία ακόμα αυταπάτη. Οι άνθρωποι της δράσης, που παλεύουν για τη βελτίωση θεωρούν τον εαυτό τους ήρωα. Στην πραγματικότητα όμως «αναζητούν την παρηγοριά για μια αλήθεια που δεν μπορούν να αντέξουν
λόγω αδυναμίας. Κατά βάθος η πίστη τους ότι η ανθρώπινη βούληση μπορεί να μεταμορφώσει τον κόσμο αρνείται την ίδια τους τη θνητότητα. Ο εαυτός που πασχίζει να κυριαρχήσει στον κόσμο είναι απλώς ένα τρεμοφέγγισμα στην επιφάνεια των πραγμάτων». Στόχος της ζωής, δηλώνει στο τέλος ο Gray, δεν είναι η δράση αλλά η ενατένιση. Πρέπει να αποσυρθούμε απλώς από τις επιδιώξεις μας και απλώς να κατανοούμε.
Ο Τζον Γκρέι είναι πολιτικός φιλόσοφος και Καθηγητής της Ευρωπαϊκής Σκέψης στο London School of Economics. Φιλελεύθερος -θατσερικός- στοχαστής, πρώην σύμβουλος της κυβέρνησης της Μάργκαρετ Θάτσερ στη Μ. Βρετανία, εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια σε συστηματικό πολέμιο του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης. Τα έργα του περιλαμβάνουν: "Mill on liberty: a defence", 1983, "Hayek on liberty", 1984, "Liberalism", 1986, "Enlightenment's wake: politics and culture at the close of the Modern Age", 1995, "Isaiah Berlin", 1996, "False dawn: the delusions of global capitalism", 1998 (ελλ: "Οι αυταπάτες του παγκόσμιου καπιταλισμού", εκδ. Πόλις, 1999), "The two faces of liberalism", 2000, "Straw dogs. Thoughts on humans and other animals", 2002, "Al Qaeda and what it means to be modern", 2003 (ελλ: "Η Αλ Κάιντα και η νεωτερικότητα", Μεταίχμιο, 2004). Είναι τακτικός αρθρογράφος των: Guardian, New Statesman, Resurgence, TLS, New York Times Book Review. Άρθρα του έχουν συγκεντρωθεί στις ανθολογίες: "Liberalisms: essays in political philosophy", 1989, "Post-Liberalism: studies in political thought", 1993, "Beyond the New Right: markets, government, and the common environment", 1993, "After social democracy: politics, capitalism and the common life", 1996, "Endgames: questions in late modern political thought", 1997.

Άνθρωποι που άλλαξαν τον κόσμο του S. Fischer – Fabian σε μετάφραση της Ιωάννας Λεμπέση – Μουζακίτη από τις εκδόσεις Κονιδάρη
Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον «μεγάλο» στην παγκόσμια ιστορία; Το πνεύμα, η ηθική ή η επιρροή του; Η φήμη δεν αποτελεί ασφάλεια για το μεγαλείο, ούτε η επιτυχία…  
Τα βιογραφικά δοκίμια που παρατίθενται στο βιβλίο έχουν ως θέμα τους μεγάλους άντρες της ανθρωπότητας. Παραστατικός, με σεβασμό και κριτική σκέψη, ο S. Fischer-Fabian ξεδιπλώνει τις ξεχωριστές προσωπικότητές τους, περιγράφοντας διεξοδικά τον τρόπο με τον οποίο κατάφεραν να υπερνικήσουν τις προκλήσεις της ζωής τους και να αλλάξουν τον ρου της ιστορίας. Και αν το «Και όμως γυρίζει…» είναι ιστορίες συνείδησης ανθρώπων που πάλεψαν για την αλήθεια, ο συγγραφέας επανέρχεται με τους Ανθρώπους που άλλαξαν τον κόσμο, εστιάζοντας -με το γνωστό γλαφυρό του ύφος και την άμεση γραφή που κερδίζει τον αναγνώστη-  σε πρόσωπα της ιστορίας που αποτέλεσαν σταθμό στην πορεία της.  
Αλβέρτος Αϊνστάιν, Καρλ Μαρξ, Σίλερ και Γκαίτε, Ιωάννης Γουτεμβέργιος, Νικόλαος Κοπέρνικος, Ιμμάνουελ Καντ, Μαρτίνος Λούθηρος, Ριχάρδος Βάγκνερ, Ρόμπερτ Κοχ, Όττο φον Μπίσμαρκ κ.ά. – χωρίς αυτούς ο κόσμος σήμερα θα ήταν διαφορετικός.

4.«Ο δρ. Μπρουμ θέλει να ξέρει» του Daniel Napp από τις εκδόσεις Αερόστατο.
Ο δρ Μπρουμ είναι ένας καλοσυνάτος αρκούδος. Οι καθημερινές του ιστορίες προκαλούν γέλιο, στην προσπάθεια του αν χωρέσει μια κολοκύθα μέσα από μια πόρτα, να ξεκολλήσει έναν φάκελο που κόλλησε στη γλώσσα του ή να κάτσει στον καναπέ που τελικά σπάει , επειδή είναι πολύ βαρύς. Τι κάνει τότες Ο δρ. Μπρουμ θέλει να ξέρει και το ανακαλύπτει. Ένας ήρωας που του αρέσει να μαθαίνει καινούργια πράγματα, μπαίνοντας συχνά σε αστείες περιπέτειες. Ένα βιβλιαράκι με χιούμορ που θα κάνει τους μικρούς μαε φίλους να γελάσουν πολύ.